Herman de Wit vindt aanvoer van nieuw talent een krachtige motor voor een bloeiend jazzpodium. Hoe breder de basis, hoe hoger de pyramide, is zijn motto. En dat is de reden waarom hij met open workshop van de Oktopus naar het Bimhuis verhuist. Ruim 20 jaar lang spelen de Oktopedians elke maandagavond in het Bimhuis. Iedereen die iets met muziek wil doen, is welkom.

De toestroom is enorm. Het komt regelmatig voor dat er op maandagavond vijftig tot zestig muzikanten hun opwachting maken. In elke Oktopedian kan een professionele muzikant schuilen, vindt De Wit. Waar de ene Oktopedian vooral plezier vindt in het samenspel, schiet de ander als een speer vooruit in muzikale ontwikkeling.

Om aan de wensen van de ambitieuze muzikanten tegemoet te komen beginnen Herman de Wit  en Willem van Manen met het leerorkest de Boventoon. Het orkest is bedoeld als doorgangshuis naar het professionele circuit. In 1979 stapt Van Manen uit de leiding. De Wit gaat alleen verder met het leerorkest en de Oktopedians.

Hij blijft dat doen tot aan zijn plotselinge dood in 1995. Zijn taak wordt overgenomen door onder anderen Arthur Heuwekemeijer, die huidige leider van het workshoporkest de Oktopedians.

Arthur Heuwekemeijer:

“Het idee: Zowel deelnemers als publiek zijn welkom bij de repetities, want hoe kun je nieuw publiek en geïnteresseerde muzikanten beter betrekken bij het proces van luisteren en deelnemen, dan door ze deelgenoot te laten zijn van de uitleg en het speelplezier en het getuige zijn van hoe muzikanten barrières weten te slechten en groeien in besef en kunde.

Jazz is als schaken; je moet de spelregels kennen om het te kunnen (oefenen) en waarderen.”

De geschiedenis van de Oktopedians begint in 1965 als de eerste jazz workshops worden gehouden in Amsterdam. Iinitiatiefnemers zijn Theo Loevendie (’65-’67) en Nedly Elstak (’67-’77). In 1969 richt saxofonist Willem Breuker in Studio 7, de voormalige schuilkelder onder de brug in het Vondelpark, een improvisatiewerkgroep op. Bassist Arjen Gorter was een van de deelnemers. 'We probeerden daar “In C” van Terry Riley te spelen, minimal music waarvan de partituur op de platenhoes stond”.

Na een jaar stopte Willem Breuker. Arjen Gorter leidde daarna een seizoen een workshop vrije improvisatie in het culturele jongerencentrum Oktopus in het souterrain van Keizersgracht 192. Saxofonist Herman de Wit nam in 1972 de leiding van de workshop over. Wellicht kwamen ook Willem Breuker en Arjen Gorter naar zijn workshop en dat verklaart waarom de workshop Oktopedians wordt beschouwd als een voortzetting van die allereerste initiatieven.

Het eerste concert

Het eerste concert gaf de workshop in het jongerencentrum als “Het Grote Oktopus Workshop Orkest”.

Op 27 april 1973 stonden ze in Paradiso tijdens de manifestatie “Kunstenaars voor Vietnam” voor het eerst als “De Octopedians”, inderdaad, nog met een c. Drie maanden was er een optreden van het inmiddels twintig man tellende orkest in de Brakke Grond onder de naam “Herman de Wit’s Workshop Orkest!”

In 1976 is daar voor het eerst de naam Oktopedians met een k bij optredens in het Shaffytheater, op het Museumplein en in Paradiso.

En sindsdien is het Oktopedians gebleven.