Oktopedians (met een K)

Herman de Wit vindt aanvoer van nieuw talent een krachtige motor voor een bloeiend jazzpodium. Hoe breder de basis, hoe hoger de pyramide, is zijn motto. En dat is de reden waarom hij met open workshop van de Oktopus naar het Bimhuis verhuist. Ruim 20 jaar lang spelen de Oktopedians elke maandagavond in het Bimhuis. Iedereen die iets met muziek wil doen, is welkom.

De toestroom is enorm. Het komt regelmatig voor dat er op maandagavond vijftig tot zestig muzikanten hun opwachting maken. In elke Oktopedian kan een professionele muzikant schuilen, vindt De Wit. Waar de ene Oktopedian vooral plezier vindt in het samenspel, schiet de ander als een speer vooruit in muzikale ontwikkeling.

Om aan de wensen van de ambitieuze muzikanten tegemoet te komen beginnen Herman de Wit  en Willem van Manen met het leerorkest de Boventoon. Het orkest is bedoeld als doorgangshuis naar het professionele circuit. In 1979 stapt Van Manen uit de leiding. De Wit gaat alleen verder met het leerorkest en de Oktopedians.

Hij blijft dat doen tot aan zijn plotselinge dood in 1995. Zijn taak wordt overgenomen door onder anderen Arthur Heuwekemeijer, die huidige leider van het workshoporkest de Oktopedians.

Arthur Heuwekemeijer:

“Het idee: Zowel deelnemers als publiek zijn welkom bij de repetities, want hoe kun je nieuw publiek en geïnteresseerde muzikanten beter betrekken bij het proces van luisteren en deelnemen, dan door ze deelgenoot te laten zijn van de uitleg en het speelplezier en het getuige zijn van hoe muzikanten barrières weten te slechten en groeien in besef en kunde.

Jazz is als schaken; je moet de spelregels kennen om het te kunnen (oefenen) en waarderen.”